wu zone

nie jest dziś łatwo, koncentrować się na dłuższym tekście bez klikania, przełączania, skakania, surfowania – bez pilota, myszki i telefonu. po słowie pisanym nastał czas ikonek – sprytnych rozwiązań graficznych, zastępujących całe zdania. złośliwi porównują je do dawnych prymitywnych malowideł naskalnych. zwolennicy argumentują, że liczy się szybki i praktyczny przekaz.

książka tradycyjna, rozumiana jako pewien koncept, połączenie formy i treści, zaczyna posiadać wymiar sentymentalny. chyba tylko nieliczni zżywają się z nią na tyle, że staje się tłem kolei egzystencji, porządkującym wydarzenia w czasie i w przestrzeni. o wiele częściej spełnia funkcję dekoracyjną. w eleganckich knajpkach i kawiarniach, staje się jak wiele innych rzeczy gadżetem, którym dobrze jest otaczać się, może nawet pomachać innym przed nosem i tyle.

na marginesie
BUW – miłość od pierwszego wejrzenia.
nieodwzajemniona na dodatek.

ach, co to za głupota, czuć egzaltację na widok niektórych książek. dosłownie pożądanie. nienasycenie.

o zdjęciach
ogrody BUWu