zdjęcia (niestety podłej jakości) z serii krasnale istnieją.
pierwszy raz spotkałam takie dziecko, jak z ikon średniowiecznych, po prostu mały dorosły. to tu, to tam, idealnie wtapiał się w tło, tak bardzo, że możnaby zrobić konkurs: zgadnij gdzie na obrazku jest dziecko? robił wrażenie takiego, który żyje gdzieś obok, w jakiejś równoległej mentalnej czasoprzestrzeni, wśród własnych spraw, potrzeb i fascynacji. nie narzucał się z nimi, nikogo nie grał, z nikim nie pogrywał. bawił się spokojnie tym co do zabawy było, niczego więcej nie chciał, o nic nie prosił, o czasu do czasu informował: chcę siusiu albo chcę mleko, tylko Suce nie wierzył, omijał ją szerokim łukiem, patrzył na nią nieufnie. Jednak Vievien (nie wiem jak się pisze skomplikowane imię Suki) najwyraźniej miała go w nosie.