niektórym już mówiłam, brakuje mi czasopisma, które traktowałoby o dzieciństwie bez sentymentów i bez uprzedmiatawiania dzieci. takiego, które odkrywałoby dzieciństwo w różnych częściach świata, w historii i w sztuce, które nie infantylizowałoby dzieci lub nie sprowadzało do inwestycji na przyszłość, które z szacunkiem pisałoby o odmienności dziecięcego bycia (Heidegger), dziecięcej logiki i listy priorytetów. podobno nie ma dobrej koniunktury na tego typu czasopisma. duża szkoda.

o zdjęciach:
z kroniki życia domowego,
niedziela, między 9.00 a 9.30 rano, chłopaki budzą się.
Miłosz znów musiał mieć w nocy złe sny. zapewne śnił mu się pożar albo wilkołak. przychodzi tak często, że już nawet pies nie zwraca uwagi na te jego nocne wędrówki.