z czeluści twardego dysku

.....pewna, już niemłoda kobieta urodziła psa z ludzkim niebieskim spojrzeniem. przy okazji prawie umarła z bólu i z wycieńczenia. łupało ją w lędźwiach bez mała dwa dni, trzeciego skurcze niespodziewanie ustały i tylko cudem odratowano ją i oseska.
tak czy siak, po wielu godzinach fizycznego cierpienia kobiecie było wszystko jedno. nie miała siły płakać, żalić się, czy złorzeczyć na dziwny, nieludzki los jej dziecka. chciała spać. pragnęła złożyć powieki jak ćma składa skrzydła po kilku godzinach życia i popaść w bezwład. o takich jak ona wtedy, mówi się: wrak człowieka.
w szpitalu zwlekano z udokumentowaniem narodzin ludzkiego psa, z braku wytycznych zdarzenie objęto klauzulą „ściśle tajne”, w trybie natychmiastowym poinformowano ministerstwa: Zdrowia, Spraw Wewnętrznych, Ochrony Przyrody – niczym w obliczu epidemii albo wojny. spodziewano się najgorszego. nikt przecież, nie przewidział podobnego obrotu spraw, nagłego połączenia gatunków, niespodziewanego zmiksowania. nawet najradykalniejsi z obrońców praw zwierząt, nie prognozowali w kierunku zatracenia swoistości człowieka. to było gorsze niż klonowanie.....

niegdy nie wiadomo, czy rzeczywistość nie dogoni kiedyś szalonych fantazji.